Αρχαιρεσίες Σ.Σ.Ε.Α.Π.Α.Ε- Εκλογική Διακήρυξη

                                                                                      

                                                                                                                                                                                     Μάρτης 2018

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

Συναδέλφισσες- συνάδελφοι συνταξιούχοι,

Για μια ακόμα φορά προσερχόμαστε στις αρχαιρεσίες του συνδέσμου μας, μέσα στα χρόνια της λεγόμενης κρίσης. Που ξεκάθαρα αποδεικνύεται πως κρίση ουσιαστικά είναι και πάλι μόνο  για τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και γενικά για τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα. Που καλούνται με μια πρωτοφανή κλοπή και βίαιη αναδιανομή να πληρώσουν ξανά το μάρμαρο,  ώστε να μείνουν αλώβητοι αυτοί που δημιούργησαν την κρίση και που επίμονα και αδιάλειπτα  απαιτούν από το υποταγμένο πολιτικό προσωπικό να δημιουργήσει, σε βάρος του λαού, ευνοϊκές και ασφαλείς συνθήκες για την δράση και την κερδοφορία τους.

Σε αυτές τις συνθήκες και τις δυσμενέστερες που απεργάζονται, ένα μεγάλο ερώτημα βασανίζει, όχι μόνο τους συνταξιούχους του δικού μας συλλόγου, αλλά στο σύνολο του τον Ελληνικό λαό: Υπάρχει δυνατότητα να ανατρέψουμε αυτή την καταστροφική, για την ζωή μας κατάσταση, να εξασφαλίσουμε το εισόδημα μας- εμείς οι συνταξιούχοι την σύνταξή μας- να δούνε τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας μια ελπίδα για τον μέλλον τους. Ή έχουμε αποδεχθεί την μοίρα μας και το αναπόφευκτο αυτής της ζοφερής κατάστασης;

Πρέπει:

·         Να αποκαλύψουμε και να απορρίψουμε αυτή τη προσβλητική για τους απόμαχους της δουλειάς αντίληψη που καλλιεργούν αυτοί που επιβουλεύονται το μέλλον μας, ότι δήθεν, οι συντάξεις μας είναι ένα «ευεργέτημα» της πολιτείας;

·         Να βροντοφωνάξουμε, ότι οι συντάξεις μας είναι ο κόπος μιας ολόκληρης ζωής, ότι είναι τα δικά μας λεφτά και δεν είναι χάρισμα κανενός;

·         Να τους πούμε ότι σε μια πολιτισμένη χώρα το κράτος δεν μπορεί να καταχράται τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, τα δικά μας λεφτά (!!!) και ότι πρέπει να σέβεται τους νόμους που το ίδιο ψήφισε; Τη «συνέχειά'» του άλλωστε δεν επικαλούνται όταν στηρίζουν τα μνημόνια;

·         Να δούμε με άλλο μάτι αυτό που ζούμε σήμερα και όχι μέσα από τις ιδέες, τα βιώματα και τα στερεότυπα του παρελθόντος, γενικότερα αυτά που γνωρίζαμε αρκετά χρόνια πριν. Θα καταλάβουμε τότε, ότι ο κόσμος έχει γυρίσει «ανάποδα», ζούμε πράγματα που δεν είχαμε ποτέ μας φαντασθεί και άρα πρέπει και η σκέψη μας να «γυρίσει» για να εξηγήσει αυτό που μας συμβαίνει;

·         Θα καταλάβουμε ότι αυτά που ζούμε δεν γίνονται τυχαία ούτε για τους λόγους που οι κυρίαρχοι μας λένε, αλλά έχουν στόχο να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένα συμφέροντα; Να δημιουργήσουν μια κοινωνία φτωχή, ανασφαλή, χωρίς αξιοπρέπεια, φτηνό εργατικό δυναμικό για να αυξήσουν τα κέρδη τους αυτοί που διαφεντεύουν το κόσμο- κάποιοι σαν τις τράπεζες, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτοί, το 1% που έχουν μαζέψει το 50% του παγκόσμιου πλούτου- για να φορτώσουν στις πλάτες των εργαζόμενων, των συνταξιούχων, των άνεργων, της νεολαίας το κόστος του παγκόσμιου οικονομικού ανταγωνισμού; Για να ξεπεράσουν τη κρίση προς όφελός τους; Και η κυβέρνηση άβουλη και μοιραία ταπεινά παρακολουθεί και προθύμως υλοποιεί...

·         Οφείλουμε να δούμε την «ρίζα του κακού» και να μη πέσουμε στην παγίδα της «ανθρωποφαγίας», ο άνεργος απέναντι στον εργαζόμενο, αυτός που δεν έχει σύνταξη απέναντι σε αυτόν που έχει, οι χαμηλόμισθοι απέναντι στους «υψηλόμισθους» ο χαμηλοσυνταξιούχος απέναντι στον «υψηλοσυνταξιούχο», ο καθένας απέναντι στον άλλο και στο μεταξύ το τέρας του φασισμού να κρυφογελάει μαζί μας και να καιροφυλακτεί απέναντί μας;

·         Θα αναλογισθούμε τελικά, ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε τη κατάσταση κάνοντας τα ίδια πράγματα που κάναμε και παλιά;

·         Καταλαβαίνουμε ότι αν δεν αποκαλύψουμε, καταγγείλουμε, ανατρέψουμε αυτούς που κερδίζουν από την λεηλασία της ζωής μας, αν δεν πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, αν  το χέρι το ενός δεν δέσει με το χέρι του άλλου, αν τα χέρια όλων μας δεν κάνουν μια τεράστια αλυσίδα αγώνα, τότε, αυτό που θα πετύχουμε είναι κάθε φορά να μετράμε τις απώλειες μας και να «γλύφουμε τις πληγές μας»;

Εμείς στη ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΑΕΡΟΜΕΤΑΦΟΡΩΝ, είμαστε αισιόδοξοι ότι μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Δεν είναι μια αισιοδοξία που προέρχεται από ένα ανεδαφικό ρομαντισμό, αλλά από τη κατανόηση μιας πραγματικότητας που λέει ότι ο κόσμος δεν αντέχει άλλο. Ότι δεν έχει άλλα περιθώρια.

Θα μπορούσαμε να σε «χορτάσουμε» με εκτιμήσεις για τη δράση του Συλλόγου, για τη δουλειά και τη πρακτική των άλλων ψηφοδελτίων, να καταγγείλουμε ελλείψεις και παραλείψεις,   να σου παρουσιάσουμε προτάσεις και μεγάλα σχέδια, Δεν το κάνουμε όχι γιατί δε μπορούμε, αλλά γιατί δεν θέλουμε.

Θέλουμε να μιλήσουμε στο μυαλό και τη  καρδιά σου. Γιατί εσύ ξέρεις τι χρειάζεσαι. Αυτό που δεν έχεις αποφασίσει ακόμα είναι να πιστέψεις ότι μπορείς να αλλάξεις την πορεία των πραγμάτων, δεν έχεις αποφασίσει ακόμα πως να το κάνεις και με ποιους.

Εμείς σου λέμε ότι πιστεύουμε πως μπορούμε να το κάνουμε και ότι γι΄αυτό θα αγωνισθούμε. Και ελπίζουμε ότι και εσύ θα πιστέψεις μαζί με εμάς και θα συμπορευτείς.

ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΔΕΝ  ΕΠΑΙΤΟΥΝ

ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ